Κυριακή 27 Μαρτίου 2011

Summer Rose (Part 3)

Περασε καιρος πολυς με μεγαλοπρεπεις συζητησεις καταστασεις μπλεγμενες και μια ιστορια να τρεμει στην σελιδα, να περιμενει να γραφτει να αναζητα και αυτη τον ορισμο της. Ηρεμοι καιροι, καιροι καινουργιοι ηρθανε και κουβαλουσαν τα αρωματα της, αρωματα απο ονειρα ξενα που απο το πλαι της ζωης εμαθα να ασπαζομαι την μοναδικοτητα της παρουσιας της. δεν ηταν εκει, δεν ηταν κοντα μου. μεε προσεχε ομωςκαι φροντιζε να μου γελαει. μεσα απο εκεινο το χαμογελο ομως εγω σταματαγα να νιωθω ατελης. και μας πηραν τα χρονια στου νου μου την σφαιρα να μιλαμε και να μιλαμε, συζητησεις οντως μεγαλοπρεπεις, πνευματα που φορτιζουν την ατμοσφαιρα με ηλεκτρισμο. Και οταν ερχονταν η ωρα να φυγει σκοτινιαζε ο καθρεπτης και μικρος σαν ξεμενα πισω, σε καποιο βιβλιο θα εκρυβα την ντροπη μου καθε φορα που ο χρονος εκλεινε το φως στην γαληνη του κρεβατιου μου. Σαν αναξιος Baudelaire στο ασπρομαυρο της μοναξιας μου τυλιξα τον ποθο μου, και σε ξενη μουσα εδωσα την πενα μου τον παρον για μενα αυτη να γραφει. Ποσο ομως πεθυμησα τα αρωματα και τις αλχημειες, την διασπαρτη ηδονη που φορτιζε τα ματια μου με συναισθημα και αναγκη για περισοτερο, ο γλυκος εθισμος στην παρουσια της. ακομα ακουω τισ σταγονες που ηρθαν να τρομαξουν τους βαρβαρους απο τα σωθικα μου μα εγω εκει ημουν ταγμενος σε μια αληθεια που δεν γνωριζω, μια αληθεια που δεν ακουει στο ονομα μου, μια αληθεια κατα το ημισυ δικη μου και κατα το ημισυ του ουρανο. Γιατι αυτος ξερει. γνωριζει την γευση των χεριων της, γνωρισε την αλμυρα του κορμιου της.
Τι ζητω λοιπον απο εκεινους που φτιαχνουν την βροχη;
Να 'ρθω σε επαφη με τους ζωντανους...


Εν εξελιξη...

2 σχόλια: